Logo VZW Zwerfkat in Nood II

Wat maken we mee


2024 | 2023 | 2022 | 2021 | 2020 | 2019 | 2018 | 2017 | 2016 | 2015 | 2014 | 2013 | 2012 | 2011 | 2010 | 2009 | 2008 | 2007 | Eerdere berichten

December | November | Oktober | September | Augustus | Juli | Juni | Mei | April | Maart | Februari | Januari

29-12-2014
Charley krijgt zijn badje...



Onlangs vertelden we u dat de gevangen katjes van de boerderij uit Leuven, allemaal schimmel hadden.
Welnu, ze krijgen de juiste behandeling bij onze opvanggezinnen en dat betekent ook: wassen!
Charley wordt met een speciaal product behandeld, en krijgt hier zijn badje

29-12-2014
Update van het ' jampotkatje' in Zoetermeer



Zoals jullie weten loopt er al sinds een week een katje rond met een jampot op zijn snoet, muurvast. Hij kan niet eten en drinken, en het was zaak hem zsm te vinden.
Gistermiddag was het dan zover. Alles gereed? Skipakken, boots, zaklampen, dekens, mandjes, etc.. want we zouden daar de nacht ook ingaan. We konden vertrekken naar Zoetermeer. We reden al vroeg in de middag richting Nederland, samen met een vriendin van onze vzw.
De reis duurde 2 1/2 uur.
Daar aangekomen, begonnen we met heel veel energie en bedrevenheid aan de zoektocht. Het park was heel erg groot, hij kon zich overal verschuilen... Maar we begonnen een beetje een idee te krijgen waar de zwerfkatten zich ophielden, dus daar was het te doen voor ons.
Het werd intussen donker en het was doodstil in het park. U weet ... in het donker laten de katten zich het meeste zien. En ja hoor, we kwamen verschillende katjes tegen, katjes in de middle of nowhere. Vangkooien werden uitgezet, al glijdend over de spiegelgladde paden, moesten we ons vaak aan elkaar vasthouden.
Toen kwamen we dit diertje tegen (foto). In de verre omtrek geen huizen, het was een trieste eenzame plek. We besloten hem te vangen en ja hoor, binnen 5 minuten hadden we prijs.
Helaas lieten de halfwaskatjes zich niet vangen, maar we moesten ons natuurlijk richten op die ene hele belangrijke schat: ons jampotkatje.
Niks, helemaal niks... De stemming begon te zakken, we werden ook moe. Het was ondertussen al twaalf uur 's nachts.
We zijn trouwens geen zoekers tegengekomen, maar we kunnen u garanderen: ga vooral dan posten, want je komt genoeg tegen!
Zwaar bedroefd, erg emotioneel, zijn we in stilte weer naar huis gereden...
Ditmaal duurde de terugweg bijna 5 uur, vanwege de gladheid op de banen. Om 5 uur 's morgens zochten we ons bedje op. Gelukkig hebben we deze lieverd kunnen helpen, zit bij Nederlands opvanggezin, komt wel goed, hij is natuurlijk zelf ook behoorlijk van de wap. Je zou voor minder.
Sorry jampotkatje, het spijt ons zo....x

29-12-2014
Update Zoetermeer actie, kat met jampot op zijn snoet



Op 27 december is een goede vriendin van onze organisatie naar Zoetermeer afgereisd, om het arme dier te zoeken waar heel Nederland over spreekt.
Sinds vorige week zondag loopt er een hele angstige en uitgeputte kat rond met een jampot op zijn snoet die muurvast zit. Hij kan niet eten en drinken en zijn tijdklok tikt en tikt... Hij laat zich niet meer zien en het terrein waar hij zich bevindt is groot, heel groot.
Tijdens haar zoektocht kwam ze wel iets anders tegen... Een broodmagere kitten in the middle of nowhere. Dit kittentje had duidelijk ook hulp nodig, dus besloten we haar in ieder geval te vangen. Het duurde even, maar uiteindelijk kon onze vriendin haar lokken door het miauwgeluid van een mamapoes na te bootsen. Hebbes! Die lieten we in elk geval al niet meer gaan..
Maar geen teken van ons jampotkatje. Het dier breekt ons hart. Daarom hebben we besloten morgen weer vanuit Belgie naar Zoetermeer af te reizen. Ditmaal goed uitgerust vanwege de weersomstandigheden, nl. in skipak, boots, zaklampen en een grote thermoskan koffie. We gaan het donker in.
Maar deze kleine meid? Zij is veilig nu, we vonden opvang in dezelfde regio. Ze zit nu lekker warm en droog bij ons. Uiteraard gaan we ook nu weer op zoek naar een eventueel baasje. Stoffel? Jij had ook hulp nodig he meiske, welkom en we gaan jou nu lekker verwennen!
Maar ons jampotkatje laten we niet in de steek, we gaan er weer voor...

23-12-2014
Zomaar

Kerstmis wordt op heel veel verschillende manieren gevierd. De één dekt een tafel voor 10. Het mooiste bestek wordt uit de kast gehaald, de borden worden gerangschikt en er is urenlang kookplezier in de keuken. Bij de ander verloopt... het wat rustiger en is er een intiem samenzijn met het gezin: lekker wandelen, een spelletje en samen een hapje eten. Maar veel mensen brengen Kerstmis door in eenzaamheid. Pijnlijke herinneringen overschaduwen de dag, men heeft bv. een vriend of familielid verloren. Of er is gewoonweg geen eten op tafel, wie weet niet eens een dak boven het hoofd.
Wij zijn een dierenorganisatie en staan extra stil bij dierenleed. Veel zwerfkatten trotseren het koude weer, hun maagjes rammelen.
Legbatterijkippen opeengestapeld in hokken, vetgemest, om daarna keurig verpakt in folie gerangschikt naast elkaar in de koelrekken te liggen. Zij konden tijdens hun korte leventje niet eens bewegen. De angst en pijn in hun oogjes.
Foie gras, ganzen en eenden die met een trechter gedwangvoederd worden vanwege hun (zieke) lever. De helse pijn, wie hoort hen achter gesloten deuren? Laten we tijdens de feestdagen ook eens stilstaan bij hen... die in stilte huilen.
Onze opvangertjes zitten veilig en warm bij onze opvanggezinnen, zij hebben geluk gehad...
Zomaar.

23-12-2014
Fijne feestdagen!

21-12-2014
Dusty update

Dusty staat voor: moedig, dappere vechter. En dapper, dat is hij.
We weten zijn geslacht nog altijd niet, daar gaan we hem nu niet mee lastigvallen, dus voor het gemak is het een 'hij'.
Enkele dagen geleden kwam hij bij ons binnen. Hij zwierf al enige tijd rond in de buurt van de meldster. Hij was zo ziek, zo onderkomen en bijna blind, en er was iets mis met zijn gehoor. Wat een ellende en drama voor deze arme ziel. We besloten hem te helpen.
Het was niet evident om hem te vangen, want hij was zeer bang en zijn vertrouwen in ons mensen was tot een minimum gedaald...
Hartverscheurend.
In het begin mochten we hem niet aanraken, waarschijnlijk was het al zo lang geleden dat er lichamelijk contact was geweest, hij kende het niet, plus... als je bijna niets ziet, dan zou je voor minder overstuur raken.
Gelukkig gaat het ietsje beter met hem. De medicijntjes doen zijn werk. Hij piept wat minder in de luchtwegen en zijn ademhaling is veel kalmer.
Hij krijgt interesse in eten en heeft een gezonde eetlust.
En na heel veel geduld...mogen we hem aaien. Hij geniet. Zachtjes... En sinds vandaag, horen we een zacht gespin uit zijn keeltje komen. Hij is dankbaar, maar wij zijn ook dankbaar. We mogen hem helpen en hij heeft nog een hele lange weg te gaan, maar dat boeit niet. We gaan er samen voor vriend, nooit meer alleen.

18-12-2014
Welkom Lucky!

En dan stellen we hier aan u voor: Lucky uit Beiroet Jaha, er zijn meer katjes meegekomen uit het verre Oosten, allemaal geen adoptiekansen in een land waar geen echte huisdierencultuur is.
Lucky kwam mee, omdat ze vermoedel...ijk een bepaalde vorm van immuunziekte heeft. Haar wond op haar rug geneest niet, haar linkeroor is weg en een stuk bovenlip is foetsie.
De wond op haar rug kunnen we behandelen, een medicijn wat ze niet in Libanon konden krijgen, is wel bij ons beschikbaar. Goed nieuws dus!
Lucky heeft de reis goed doorstaan, ze voelt zich bij ons al aardig op haar gemakje. Het was even eng: zoveel indrukken, alles nieuw, even een schuilplekje zoeken.
Maar ach, zodra we haar aaien, weet ze niet hoe snel ze uit haar plekje moet komen, want het is zo zaaaalig om gestreeld te worden! Ze stopt niet met kopjes en knuffels geven, ze is zo blij.
Ook voor jou een tweede kans Lucky, je hebt het verdiend. Het is niet verkeerd om soms eens over de grens te kijken

18-12-2014
Simon uit Beiroet

Gistermorgen aangekomen in Brussel, helemaal uit Beiroet overgevlogen met onze vrijwilligster:-)
Simon (eerst Timon) zijn achterlijf is verlamd door een verkeersongeluk. Hij maakte geen adoptiekansen in Beiroet en vandaag mochten we hem dan op Belgische bodem ontvangen:-)

Nou, na wat uurtjes slapen en bijkomen, is ons opvanggezin door hem goedgekeurd. Hij is ontzettend lief en stopt maar niet met spinnen:-) Nu al heel nieuwsgierig en ondernemend. Welkom jongen!

18-12-2014
Gewonnen!


Joehoeeee! Jullie hebben als een gek gestemd en het resultaat mag er wezen. We eindigden als tweede van de 56 Limburgse vzw's, de ING gaf de eerste 5 organisaties per provincie 1000 euro, dusss. Dank aan jullie allemaal!
We blijven ons verbazen over jullie betrokkenheid en we koesteren dit. We gaan zuinig en oprecht om met jullie vertrouwen, en weet dat we dit bedrag zullen besteden aan de medische kosten. Aanrijdingen, zieke dieren, castraties/sterilisaties, bijzondere operaties zoals een huidtransplantatie etc. Jullie hebben massaal gestemd, jullie hebben ons beloond. Ook danken we de ING voor hun gulheid.
Zwerfkat in Nood is gewoon heel blij. Onze lieve vrijwilligers en gastgezinnen werken heel hard achter de schermen, dit is ook voor hen een hart onder de riem. Onze mensen zijn goud waard, en daarom is onze vzw wie ze is.
Dank jullie wel...

16-12-2014
Zoveel ontberingen, maar we gaan ons over je ontfermen



Hij/zij zwierf al enige tijd in de buurt rond van de meldster. We noemen het dier voor het gemak even een hij, we weten het geslacht nog niet.
Dan zag men weer een glimp van hem, en dan verdween hij weer voor enkele dagen. Hij was bang.
Wanneer het heel stil was, zagen de meldster en de buurvrouw hem heel zachtjes naar het eten sluipen. Hij vertrouwde niemand. Maar zijn toestand, werd slechter en slechter en het kon zo niet langer. Wie ontfermde zich over hem, wie maakte zich druk om dit eenzame zieltje.
De meldster en de buurvrouw, sloegen de handen ineen om deze schat te redden.
Maar hij was slim, en behoedzaam. Hoe ziek hij zich ook voelde, hij was niet van plan de vangkooi in te lopen. En hij verdween weer.
Jongen toch, laat je door ons helpen, je begrijpt niet dat we het goede bedoelen he, wie weet hoe vaak je elders bent weggepest.
Maar de buurvrouw was slim! Ze maakte een gat in de muur van haar garage, zo kon hij de warmte opzoeken. Zodra hij in de garage zat, zou de vangkooi voor het gat worden geplaatst.
Zo gezegd zo gedaan: de actie werd een succes, want vandaag was hij eindelijk gevangen!
We besloten hem in onze opvang te nemen, maar eerst naar onze dierenarts...maar dat zag er niet best uit. Hij is bijna volledig blind, er is iets mis met zijn gehoor, zware niesziekte en hij mankt met een pootje.
Maar omdat hij zo overstuur was, is besloten hem de eerste dagen even rust te gunnen. Natuurlijk met de nodige medicatie en pijnstiller etc, maar we laten hem nu eerst rustig bijkomen bij ons opvanggezin. Lieverd, wij hebben vertrouwen in jou. We weten dat je zoveel ontberingen hebt moeten ondergaan, maar we staan naast je, echt.

16-12-2014
Dank aan Frank!

Scheiding of doneren aan Zwerfkat in Nood

Wie heeft er thuis de broek aan bij jullie? Wel... in Huize Schepers was het duidelijk!
Frank Schepers kon onlangs zijn 12 1/2 jubileum vieren op zijn werk. Nou ja vieren... Hij mocht kiezen: of uiteten met de collega's of 1000 euro schenken aan een goed doel.
Frank en zijn vrouw Heidi, konden maar aan 1 ding denken: Zwerfkat in Nood moest de donatie krijgen! Alhoewel.. zijn vrouw had hem wel gezegd als hij uiteten ging en het geld niet aan ons zou schenken, zij de scheiding ging aanvragen
Lieve Frank, namens alle viervoetertjes en ons, willen wij jou enorm bedanken voor jouw gulle gift. Je bent geweldig!! Een kus aan je vrouw, maar een nog dikkere kus voor jou, je bent een super dierenvriend!! x

14-12-2014
Hier ben ik Buddy!



Wat een gedoe was dat vorig weekend, pffff. Ik leefde samen met andere zwervers op een boerderij en er was iets aan de hand.
Ik zat wat te turen naar al die vreemde lui en plots zag ik iets herkenbaars! Daar was het modderdametje weer! Zij had toen mijn vriendje meegenomen. Ik kreeg de bibbers en werd erg onzeker, maar ik MOEST weten waar mijn vriendje was. De enige manier om hierachter te komen was... zelf gevangen worden. Ik wilde naar hem toe! Zat niks anders op, bleh wat eng.
Dapper zette ik met trillende pootjes stapjes dichter naar het moddervrouwtje. "Jaja, grijp me maar in mijn nekvel, maak er korte metten mee please" en hield mijn oogjes dicht.
Oke, gevangen, dat was dat, nu wil ik naar mijn vriend!
We gingen naar een leuk huisje. Mijn angst zat er goed in, maar ik was ook een tikkeltje nieuwsgierig. En daar was hij, Charley, jaaaaaa, joehoee! We omarmden elkaar en kropen lekker bij elkaar in de mand, we hadden een hoop bij te kletsen.
Ik ben nog wat bang voor de mensen hier, maar Charley zegt dat het goed volk is. Ik zal hem maar geloven... Ben zo blij dat we weer samen zijn, he. Dag! Kusje Buddy (links foto)

11-12-2014
De eerste binnenkomer van de boerderij




Hai, ik ben Charley en ik kom jullie een klein verhaaltje vertellen!
Ja, ik ben het allereerste katje dat gered werd op die fameuze boerderij in de buurt van Leuven.
Enkele dagen geleden zagen we een onbekend dametje het erf op komen lopen. Ze had een lieve stem en ik kreeg al het idee: die komt hier niet zomaar... Mijn vrienden doken snel weg, maar ik was geboeid door haar, dus bleef haar met mijn ogen volgen... Opeens zie ik haar toch plat op haar buik in de modder onder een auto kruipen! Jeetje, die is gek zeg. Ik had een beetje medelijden met dat modderdametje, dus ik liep wat meer haar kant op. En ja hoor, hopsakidee, daar had ze me toch te pakken! Stt, misschien deed ik het wel expres, want ik voelde me niet zo goed en kreeg goede vibes bij het modderdametje.
En nu zit ik lekker warm, gezellig in een superdeluxe kamer bij mijn opvangmama's van Zwerfkat in Nood. Moet zeggen, bevalt me uitstekend! Ik was trouwens wel erg vies, had een dikke wormenbuik en de familie vlo was ook al bij me op bezoek.
Mijn snottebellen vliegen nog in het rond, maar ik krijg daar medicijntjes voor. Het boeit me niks, ik ben helemaal gezellig en vrolijk! Springen, spelen, snotterdesnot en maar achter de balletjes huppelen.
Ik voel op een paar dagen tijd wel al stukken beter, dat zie je ook wel op de fotootjes
Nou, ben weer rennen, toeledoe!

11-12-2014
Leuk om zo blij te worden!

De snottebellenclub heeft zich ondertussen uitgebreid naar 13 leden. Ontstoken oogjes, snotterdesnotter, er worden heel wat zakdoekjes uitgedeeld en neusjes geveegd!
De medicijntjes worden ingenomen, oogjes gezalfd, en de zieke trieste snoetjes beginnen langzaam weer kleur te krijgen. Daar worden we blij van!
De parasieten worden uitgeroeid en onze gastgezinnen geven liefde, heel veel liefde aan de 13 kleine patientjes.
Want das heel belangrijk: met warmte omringen en fluisteren dat het goed komt.
Nou, dit fotomodelletje is Ruby, ook zij komt van de grote vangactie. Ze was bang en geen aanraking gewend.
Maar het gaat nu uitstekend met haar! Vanavond heeft ze zelfs even op schoot gezeten. Ze vond het heerlijk om gekriebeld te worden en ja hoor..... er kwam luid gespin uit haar keeltje, YES!
De snottebellenclub is een bijzonder groepje, en hoe mooi is het hen gezond te zien worden. En dat allemaal dankzij onze lieve opvanggezinnen, zij zijn de spil van onze vzw, chapeau!

11-12-2014
Timon en Pumba


Eergisteren was er een grote vangactie op een andere boerderij. We hebben al heel wat zieke zwerfkatten kunnen vangen,waaronder deze twee heren van ongeveer een half jaar oud. Het was een leuk blaasconcert in de vangkooi en eenmaal in de bench bij ons opvangggezin, kropen ze dicht tegen elkaar aan.
Ze hadden vlooien, oormijt, ontstoken ogen, vieze neus, wormen, zucht, hoeveel ellende kun je hebben. Ja mannen, we zullen jullie toch moeten behandelen.
Het ging redelijk goed, op een paar schrammen na:-)
Gelukkig kon onze opvangmama de oogjes behandelen, ze is niet zo onder de indruk van al dat geblaas. Maar weet je? Als ze voorzichtig worden geaaid, dan kalmeren ze heel snel...en dan laten ze zelfs de verzorging toe! Er is dankbaarheid, en wij hebben zoveel geloof in hen...we zijn zo blij dat ze bij ons zijn.
Gelukkig hebben ze ook veel steun aan elkaar. Lieve Timon en Pumba, het komt nu helemaal goed!

10-12-2014
Vervolg boerderij Maaseik


 


 
 
 
Er zaten 7 zieke kittens op een boerderij in Maaseik. We konden al snel de eerste 4 bij hun kladden grijpen, want ze waren niet van plan gezellig samen bereidwillig pompiedom de reismandjes in te stappen.
We waren dus niet alleen in Leuven bezig, maar ook in Maaseik was de nood hoog.
Gisteravond kregen we een alarmerend telefoontje van onze veldwerkster. Er zat een kittentje in een soort van oude verroeste egaliseerrol van een tractor. Dit kleintje lag te slapen op zijn dode vriendje.... ons hart brak, we waren net te laat. Het gestorven vriendje konden via een stok in alle respect, uit de rol krijgen, hij voelde nog warm aan. Nee toch! Het levende kittentje zocht waarschijnlijk bescherming, hoe droevig en hartverscheurend.
De veldwerkers begroeven het kleintje.
Men kreeg het andere kitten niet uit de buis, onze veldwerkster kreeg geen beweging in hem/haar. Brok in de keel: " We gaan niet weg hoor! We moeten dit kleintje hebben, het derde is niet gezien, misschien is het ook al gestorven." Er klonk paniek in haar stem, dus we belden onze fantastische handyman van Villa Vagebond, hij zou vast wel raad weten! Sterker nog, hij kwam helpen!
Met vier man probeerden ze het kitten uit de rol te krijgen. Je kon er met de hand niet aan, een stokje hielp niet..
Onze Harry had een stok met een winkelhaak gemaakt, waardoor we hem konden duwen. De rollen van het systeem werden zo verdraaid, zodat de opening groter werd en we het kitten eruit konden trekken.
YES! Gelukt! Wat een avontuur voor het diertje, laat staan voor onze emotionele vrijwilligers. Maar het is gelukt, later meer over dit geredde diertje, eerst nummertje 3 zien te spotten..
 

 

08-12-2014
Libanon

 
Het is bijna Kerstmis, en dan willen we wel eens een bijzondere actie doen. Aanstaande zaterdag vliegt onze vrijwilligster naar Beiroet om drie katjes op te halen (nu bij Animals Lebanon). Voor hen is daar niet de juiste medische zorg beschikbaar, en zij maken geen enkele kans op adoptie. In Libanon is er nog nauwelijks een huisdierencultuur, dus tja.
Dit zijn dan onze toekomstige opvangertjes!

Links zien jullie knappe Timon. Zijn achterlijf is verlamd door een verkeersongeluk, maar dat deert Timon niet. Het is een olijke jongen, helemaal happy met zijn nieuwe rolstoel:
https://www.facebook.com/video.php?v=10153442485904922&pnref=story

In het midden staat Lucky, maar tot nu toe heeft ze nog niet zoveel geluk gekend… Deze lieve dame heeft vermoedelijk een bepaalde ernstige vorm van immuunziekte, waardoor ze vreselijke-niet genezende- wonden heeft. Helaas is in Libanon de juiste medicatie niet verkrijgbaar, maar WEL in Europa. Met het betreffende product, kunnen haar wonden al binnen 2 maanden genezen! Goed nieuws voor haar, eindelijk verlost van de pijn en alle ellende.

Tenslotte heeft de poes rechts op de foto een milde vorm van astma. Ook zij kan straks genieten van een huiselijke omgeving in ons opvanggezin.
Drie kanjers van katten, op naar een nieuwe toekomst! We verheugen ons op hen...

03-12-2014
Weer een nieuw vriendje in de opvang

En hier is kleine Vivaldi!
Deze kleine man komt uit Hechtel. Zijn hoogzwangere mama, besloot bij de meldster te gaan bevallen, en dit bleek achteraf wel een handige zet te zijn:-) Ze beviel van drie kindjes. Het ging allemaal goed, weken verstreken, ze groeiden als kool en mochten tijdelijk in de garage verblijven.
Twee kindjes vonden een huisje, maar deze kleine bengel bleef alleen achter. Mamapoes wordt steriel gemaakt en mag daar vertoeven, wij namen dit mannetje over.
Nou Vivaldi, we zijn wel errug benieuwd naar je muzikale talenten. Heb je je viooltje meegenomen?

01-12-2014
Verschil...

Bijna dood, nu geplaatst!



Op 21 oktober kwam Egon samen met broer Dexter bij ons binnen. Ze waren ziek, mager en zaten onder de vlooien. Oke, dat is ons niet vreemd, aan de slag. Echter sloeg het noodlot keihard toe. Ze werden doodziek, lagen er lusteloos bij en iedere minuut werden ze zwakker en zwakker. Sjezen naar de dierenarts!
Het zag er niet goed uit, ze waren beiden aan het sterven...  Maar er was een sprankje hoop dus hup! Doorgaan met de behandeling en dan zien we wel weer. Maar Dexter stierf, hij kon niet meer ...
Egon vocht met heel zijn lijf en kracht, hij wilde niet dood, hij wilde leven. Egon won de strijd, hij werd ons kleine dappere mannetje. Hij bleef echter heel lang zwakjes en klein, maar met de juiste medicatie en een berg van liefde, groeide en groeide hij en werd hij wie hij nu is. Opgeven kennen wij niet, maar Egon al helemaal niet!
De dochter van het opvanggezin kwam op bezoek en haar hart smolt bij het zien van dit kleine prutske.
“Oh mama die kleine is zo’n cutie!”
Ze had gelijk, Egon is een echte cutie, altijd blij en goedgezind. Dit luide spinnertje verwelkomde ieder, die de voordeur opendeed. Een vrolijke jongen, een gezond blij diertje.
Vandaag was je grote dag Egon, je mocht met dochterlief mee naar huis, je blijft in de familie, hoe fijn is dat!
Egon heeft ook maar weer eens bewezen: geef nooit op, geef elk dier het voordeel van de twijfel, wanneer er een sprankje hoop is.
Het ga je goed vriend!



Adoptie
Adoptieformulier kattenbemiddeling@zwerfkat.com
0031 (0) 6-27301673 (NL)
0032 (0) 475-749636 (B)
Steunen
Belgie
IBAN: BE11001382313048
BIC: GEBABEBB

Nederland
IBAN: NL29INGB0009480375
BIC: INGBNL2A

t.a.v. Zwerfkat in Nood II,
Postbus 58, 3630 Maasmechelen
Belgie



© VZW Zwerfkat in Nood II. Alle teksten, foto's en videomateriaal vallen onder het copyright van VZW Zwerfkat in Nood II.
Geen van deze teksten, foto's of video's mogen zonder schriftelijke toestemming gebruikt worden door derden.
ANBI Status
Provincie Limburg