Wat maken we mee

2024 | 2023 | 2022 | 2021 | 2020 | 2019 | 2018 | 2017 | 2016 | 2015 | 2014 | 2013 | 2012 | 2011 | 2010 | 2009 | 2008 | 2007 | Eerdere berichten

December | November | Oktober | September | Augustus | Juli | Juni | Mei | April | Maart | Februari | Januari

09-07-2009
Niemand keek naar jou

Ik moet helaas confronterend zijn, ik moet het voor hem, voor Bha, zodat niemand hem vergeet...



Geritsel door de struiken, bange ogen gluren door de takjes.... Hij heeft honger, zijn maag krimpt ineen. Hij moet de sprong wagen want daar staat namelijk eten...
Voorzichtig komt hij tevoorschijn en loopt wankel en vermoeid naar iets lekkers. Hij ziet soortgenootjes. 
Zijn gezichtje doet zoveel pijn, maar even vergeet hij de slapeloze nachten, de vreselijke pijn. Hij gaat naar het etensbakje en wilt eten.
Het lukt hem niet, hij wilt zo graag, maar het gaat gewoonweg niet. Hulpeloos kijkt hij om zich heen, hij weet dat hij binnenkort gaat sterven, want hij raakt met de dag zwakker.
Hij probeert contact te maken met mensen, maar de mensen vinden hem vies en eng. Lelijk en smerig.
Hij wordt overal weggejaagd, daarom koos hij liever voor de eenzaamheid.

Bha was 1 van onze ergste spoedmeldingen ooit. Zijn gezichtje was al half weggevreten door de kanker ( wat we toen nog niet wisten)
Lieve mensen uit Dilsen deden melding en we wisten meteen dat dit heel heel ernstig was. Urenlange zoektocht: struiken werden ontrafeld, iedereen werd aangesproken, we liepen de wijk op en af en geen glimp van jou lieve jongen.
We wisten dat de klok tikte, elke seconde was er 1 teveel, omdat je langzaam stierf. We wilden een waardige dood voor jou en geen afschuwelijke lijdensweg. Die lijdensweg had je al veel te lang in eenzaamheid moeten afleggen.
En toen kwam het telefoontje van, je was er weer....
Theo, onze collega sprong onmiddellijk in de auto en sjeeste naar jou. Jij was ons hoofdthema geworden, om jou draaide alles.
Een half uurtje later kreeg ik telefoon: Theo had je kunnen vangen, godzijdank. Meteen werd de dierenarts ingeschakeld en konden we met jou daar terecht.
En nu komt het emotionele, lieve Bha, je had kanker, je liep al maanden rond met zoveel pijn, de kanker heeft van jou bezit genomen. En zeg me niet dat niemand jou zag, want dat is niet zo.
In alle kalmte en sereniteit ben je ingeslapen en krijg je nu een prachtige plek op een mooie gouden wolkje.
Ik noem je Bha:  dit betekent "ster" op z'n  indiaans.
Bha, je mocht er zijn jongen, voor altijd in ons hart, jouw vechtlust, jouw dapperheid enjouw moed is ongekend.
Ik maak een buiging voor je

Lees het vorige bericht | Lees het volgende bericht