Wat maken we mee

2025 | 2024 | 2023 | 2022 | 2021 | 2020 | 2019 | 2018 | 2017 | 2016 | 2015 | 2014 | 2013 | 2012 | 2011 | 2010 | 2009 | 2008 | 2007 | Eerdere berichten

Januari

04-09-2008
Zoveel pijn gehad

Dit is Arwen...... ons hart doet al pijn als we naar hem kijken.
Arwen werd gisteravond laat als spoedmelding aangemeld. De meldster was niet bepaald meewerkend: Ze wilde hem geen medische zorg geven ( moest ze betalen) en met heel veel gedoe wilde ze ons een klein beetje tegemoet rijden, maar het liefst had ze hem deze morgen in het dierenasiel Genk gedumpt "scheelt ons weer beiden een autorit" zei ze harteloos.
Met alle overredingskracht konden we het dier overnemen. Het werd nachtwerk, onze vrijwilligster is 'snachts nog naar onze dierenarts moeten rijden, want het dier was onderkoeld, uitgedroogd en in diepe shock.
Het verdikt kwam als een harde klap in ons gezicht: Arwen had een gebroken dijbeen en.... een gebroken onderrug.... de blaas en darmen konden dus verlamd zijn.
Daarnaast had hij een diepe hele foute wond op zijn dijbeen en bloed aan neus. Al zijn voetjes waren al aan het afsterven: diep paarse kleur.
Je zou hem bij wijze geen stuiver meer geven, maar..... hij heeft zo lang met deze pijn op straat gesukkeld, en niemand die hem oppakte en hem hielp, hij was verloren , al bij voorbaat. Dit lieve dier heeft zo ongelofelijk veel pijn moeten lijden, we moesten hem een kansje geven.
Begrijp ons niet verkeerd: Wanneer het echt uitzichtloos is, laten we hem inslapen, maar er bestaat een klein kansje, er bestaan wondertjes. Zelfs de dierenarts kon het niet.
Vandaag kon hij plassen, das al iets, zijn blaas is dus niet verlamd.
Zijn diep paarse voetjes lijken ietsje bij te kleuren, das een lichtpuntje, en  het voornaamste: hij heeft nu geen pijn.
Hij krijgt nog tot morgen van ons, we mogen de beslissing nog een paar uurtjes uitstellen.
We nemen in stilte al een beetje afscheid van Arwen, maar stel, stel je voor...er bestaat een engel, eentje die het goed met hem voor heeft, stel... dan wordt hij ons wonder van 2008. Liefste dappere jongen, jij kunt niet meer doen dan je nu al doet: je was eenzaam en in de steek gelaten. Maar nu niet meer. We behandelen jou als onze eigen kat, je bent zo geliefd, nu al, binnen de vzw: je hebt een naam, we hebben een foto.... en nu hopen we op een mirakel.....................

Lees het vorige bericht | Lees het volgende bericht