Eindelijk mag ik mij eens voorstellen. Ik ben Missy.
Ik ben in opvang gekomen omdat ik zwanger was. Toen mijn baby's groot genoeg waren, werden ze geadopteerd zonder mij. Ik raakte in een zware depressie en al snel kwamen er nieuwe kittens. Ik leefde daar meteen van op en begon voor ze te zorgen alsof het mijn eigen baby's waren. Ik kan het niet aan om nog een keer alle baby's kwijt te raken. Daarom heb ik besloten dat ik bij Tessy wil blijven. Ik ben een hele lieve poes die heel graag komt knuffelen aan je benen. Maar liever heb ik dat je me dan niet aait. Dat vind ik echt nog heel eng. Ik wil gewoon jou knuffelen en jou zo mijn liefde tonen. Ik ben heel erg bang voor mensen geweest, maar dat gaat nu al heel veel beter. Zelfs voor nieuwe mensen ben ik al minder bang. Als ik geroepen wordt, kom ik ook meteen kijken wat er aan de hand is. Stiekem wil ik toch niks missen. Ik ben nog een jong volwassen poes wat betekend dat ik nog al te graag speel.
Ik heb heel veel moeite met de verhuizing van de katjes die hier in opvang zijn. Nu hoop ik zelf een huisje te kunnen vinden met mijn Tessy waar we geen afscheid meer hoeven te nemen.