Hey cafégangers! Ik ben vrij voor adoptie!!

Ja, dit is een inside joke, de gasten van het kattencafé gaan mij
onmiddellijk begrijpen :-)
Ik vertoef toch al enige maanden als vaste stamgast in het kattencafé
van Zwerfkat in Nood. Ik ben vriendjes met iedereen. Menig wijzend
vingertje is al mijn richting uitgegaan zo van: "Ik wil Daisy
adopteren."En elke keer weer kwam het vervelende antwoord: "Daisy is nog
niet te adopteren." Ik wierp hen dan een blik toe zo van: "Ja, mij niet
aankijken, niet mijn beslissing."
Ik weet wel dat ik een speciale verschijning ben, maar ik ben vooral
afschuwelijk lief. Gewoon aso leuk, te schattig, te knuffelig, te, te,te...
Kindjes mogen mijn strelen, ik ben zeer relaxt, ik loop niet weg, ik
vraag om meer. Af en toe beetje spelen om te mensen te entertainen en
ook mijn conditie op peil te houden.
Ik ben een echte mensenkat die prima alleen kan wonen. Andere katten
geen probleem, maar het is ook niet persé nodig. I know, ben toch zo
makkelijk.
Af en toe heb ik wel wat last van mijn luchtwegen en ook ben ik positief
getest op kattenaids. Maar ik maak me geen zorgen, ben het zonnetje in
het kattencafé. Ik drink geen bier, koffie is me te bitter, maar af en
toe wat hengelen naar je gebak vind ik dan weer wel kunnen.
Gegarandeerd succes, als ik op de tafels een beetje leuk doe of midden
op jouw gangpad een beetje overdreven ga liggen. Je mag gewoon om me
heen lopen, ik slaap wel verder.
Nu kan ik jullie dus het mooie nieuws brengen dat ik al heel lang
medicijnvrij ben en ik me kei goed voel!
Jullie mogen een formuliertje invullen, dan zal ik jullie daarna wel
betoveren. Nou toeledoe!