Hallo, ik ben Eos en mijn opvangmama zegt dat ik een echte held ben.

Ik? Echt? Dat weet ik niet hoor.

Toegeven, het was niet altijd makkelijk, maar moeilijk gaat ook he.

Ik was een van de eerste opvangkatjes in het kattencafé, en amai dat was echt plezant. Ik ben dan naar een nieuwe thuis gegaan. T Was er leuk maar ik kreeg er wel iets te veel eten, denk ik. En het is zo lekker he... dus ik at altijd alles op.

Resultaat was dat ik een bolletje werd van bij 7 kg :/ en daardoor ook niet meer goed voor mezelf kon zorgen. Dat was wel lastig want ik vond dat ik een beetje stonk en ik had ook wel pijn aan mijn bibs daardoor. Ik wilde dan ook niet dat andere katjes en mensen te dicht bij me kwamen, snap je. Ik ben best fier hoor...

Nu ben ik dus op dieet en ik denk dat mijn opvangmama me daarom een held vind.

Want afvallen is hard werk: ik krijg bijvoorbeeld enkel dieet voeding, en mijn dagelijkse portie wordt afgemeten. Ik kijk goed na of de hoeveelheid wel klopt, want t mag niet te veel zijn, maar ook niet te weinig he. En ik wordt ook aangemoedigd om te wandelen en te lopen, maar weet je... ik begin het weer echt fijn te vinden 😊

Het gaat dus nu veel beter met me. Ik babbel met en snuffel aan de andere kat in huis, hou grote wasbeurten zodat al mijn haartjes goed liggen en er geen geurtjes meer zijn, spurt de trap al goed op en af, spring achter veertjes, voetbal met mijn opvangmama en laat me borstelen. Heerlijk toch. En als mijn energie op is, dan plof ik me ergens neer en slaap.

Ohja, ik ben ook wel HIV+ maar daar merk je niets van hoor. Het wil wel zeggen dat ik enkel afgeschermd naar buiten mag en dat doe ik wel graag. Buiten zijn er immers plantjes en vliegen waar je mee kan spelen, en een bakje met regenwater om uit te drinken, en zon om languit in te baden en te wassen natuurlijk.

Wil jij speelkameraad zijn voor een gezellige, lieve, nieuwsgierige dame met een jong hart waar niet het eten centraal staat maar wel spel en streeltjes? Here I am.