Hoi allemaal.
Ik ben Emma en kom uit een gezin met nog 3 broertjes.
Ik ben geboren ongeveer 7 juli 2019.
Na een korte periode van rondzwerven ben ik naar een opvang gezin gebracht toen ik ongeveer 7 weken jong was.
In het begin was het wel even een beetje spannend. Maar weet je wie ik daar zag? Mijn broertje!
Die rende daar door het huis, speelde met heel veel speelgoed, kreeg knuffels van mensen en heel lekker eten. Wat een feest! Ik moest wel even een paar dagen wennen aan die vreemde mensen maar inmiddels vind ik ze heel erg lief. Na een week kreeg ik helaas wat vervelende traan oogjes en moest ik af en toe niezen. Niet zo leuk als je te horen krijgt dat je de nies ziekte hebt. Zit blijkbaar in de familie. Ik ben toen een paar dagen verhuisd naar een slaapkamer. Heeeeel veel speelgoed ging met mij mee. En ik vond dat helemaal niet zo erg, even tot rust komen. Wel heel gezellig, ik ging s'nachts rondom dat warme hoofd liggen wat daar in bed lag. Af en toe draaide ze dat hoofd, en dan draaide ik gewoon gezellig mee, en kreeg voortdurend aaitjes. Tot zo'n uur of 5....dan viel ik in slaap. We zijn tenslotte nacht dieren en ook nog niet het mensen ritme gewend. Na 2 dagen ben ik naar een andere slaapkamer gegaan....ik denk dat dat mensenhoofd waar ik tegenaan ging liggen spinnen toch iets meer wilde slapen. Maar niets is minder waar...de slaapkamer waar ik toen 2 dagen ben geweest was vrijwel constant iemand aanwezig waar ik mee kon spelen en veel aaitjes van kreeg. Af en toe kwam er even een hond kijken....met een dikke speel staart!! Die ging de hele tijd van links naar recht.....leuuuuuk!!
Toen ging na de 2e dag de deur open, en bleef open. En wie zag ik daar...jaaaa mijn broertje!! Hé, hij had ook zo'n vervelend traan oogje en moest ook al niezen. We gingen weer lekker spelen samen en al het speelgoed ging weer naar beneden. Nu kunnen we weer door het hele huis lopen.
We liggen graag soms samen te slapen en een grote rode kater die hier ook rondloopt geeft ons af en toe een likje. Verder ga ik ook af en toe op de bank gezellig erbij liggen en krijg ik heerlijk aaitjes en knuffels. Dat vind ik heel fijn. Dan loopt hier nog een witte grote kater rond die is een beetje maf. Die vond mij in het begin niet leuk, maar nu wel. Die komt vaak mee spelen, maar soms is hij een beetje wild. Die is ook zo groot. Maar die fluffie hondenstaart is geweldig! Eerst had ik niet door dat daar een heel lijf aan vast zat. Toen ik dat de eerste keer zag schrok ik een beetje en gaf dat honden beest een paar keer een tik met mijn poot op zijn neus. Ik dacht dat is geen hond...maar een pop! Want die deed helemaal niets!! Maar knipperde wel met de ogen. Toen wist ik het zeker...jij bent een echte hond, net zoals die grote slome waar ik soms onderdoor loop. Ik vind ze eigenlijk helemaal niet zo eng, of ik ben best dapper. Ik ging er laatst zelfs lekker naast liggen. Als ze maar een beetje rustig blijven liggen. Verder vind ik iedereen hier in huis heel lief. En ik merk heel goed dat ze mij ook heeeeeeeel lief vinden!
Wie heeft voor mij een blijvend thuis net zoals hier?
Liefdevol oud worden en ik zou het super heel leuk vinden als er nog een lieve poes of kater zou wonen.
En trouwens, ik kan al heel veel...kattenbak gebruiken, spelen ohja....en muizen afpakken van die witte grote. Ohhhh spannend was dat!!
Ohja, en een rustige hond mag ook, tenslotte ben ik nog wel heel speels, maar ik ben niet een hele drukke jongedame.
Ik wil bij iemand wonen die heeeeel verliefd op mij gaat worden.
Het kan zijn dat ik misschien nog eens die stomme niesziekte terug krijg😤, maar dat is niet zeker.
Ik hoop dat het eenmalig is geweest. Maar dat maakt mij zeker niets minder waard!
Ik weet zeker dat we het heel fijn gaan hebben, ze vinden mij hier een sociale, makkelijke en heeeeeele lieve mooie poes.

Willen jullie meer over mij weten, dan zijn jullie in ieder geval op de goede pagina, en kun je contact opnemen met de stichting.
En misschien zien wij elkaar!