Hai! Ik ben een lieve meid van 7 maandjes jong.
Ken je dat... dat je soms in een te drukke omgeving jezelf wat terugtrekt. Dat je denkt: 'Ik heb geen zin om te praten, ga weg!' Ik zocht dan een plekje achter de kast uit, maar kan me voorstellen dat het voor jou wat duf staat om ergens achter een kast te kruipen. Dan gaan mensen toch stigmatiseren. Heb je ineens een kronkel in de kop ofzo.
Nou, voor mij is dat dus een stuk makkelijker, niemand zet grote ogen op.
Nadat mijn broers geadopteerd werden (goeie jongens hoor, maar beetje druk- druk), dacht ik: 'Zooooo, nu ben IK aan de beurt, nu wordt het pas gezellig!'
Ik liep met mijn staart fier in de lucht, huppelend, bijna zingend (mijn broers hebben hopelijk geen Facebook?), en deelde mijn opvangmama duizenden kopjes uit! Ja, aai mij nu maar, zo lekker over mijn koppetje, hmmm zalig <3
Ik vind het steeds gezelliger worden, haha, gek he. Boeit niet, ik raak steeds meer gehecht aan jullie mensen.
Na jullie werk sta ik al hoopvol te wachten. Jippie, je bent thuis!
Nu, ik heb nog altijd een beetje de huiver voor drukte hoor. Ik denk dat ik kleine rennende voetjes ook niet zo charmant vind. Ik hou van rust, niet teveel andere dieren. Er mag wel een dier zijn, maar die moet alleen niet het haantje gaan spelen, want dan ben ik pleite. Gewoon een ander rustig diertje, is ook gezellig.
Nou, heb jij een rustig huisje voor me, en organiseer jij geen disco's met glitterballen in je huiskamer?
Dan moeten wij echt eens afspreken, ik ben zo te moeite! Heb je mijn mooie kleurtjes al gezien? I know, staat me goed.
Dag lieve mensen, kopjes en lieve blikjes van mij, Fabienne x